هدا حقدوست
کارشناس ارتباطات اجتماعی- روزنامهنگاری
کارشناس ارشد جامعهشناسی
کارشناس صدور بیمه
علاقهام به خواندن را از کودکی آغاز کردم و با کتاب و نوار قصههای سوپر اسکوپ همچون «راز گل سُرخ »، «جن پینه دوز»، «پینوکیو» و بسیاری داستانهای دیگر بزرگ شدم.
در نوجوانی با آثار ژول وِرن و جَک لندن درب دنیای تخیل به رویم گشوده شد. و در مسیر زندگی با نویسندگان بزرگ دیگری همچون الکساندر دوما، همینگوی، جین آستین، دافنه دوموریه، خواهران برونته و بسیاری دیگر آشنا شدم.
نوشتن را از سن ۱۰ سالگی و با ثبت خاطراتم آغاز کردم. اما هیچ گاه به نوشتن به عنوان یک حرفه نیاندیشیدم.
در زمان دانشجویی به حکم تکلیف نوشتم و همآنجا بود که اولین جرقههای علاقه درونم روشن شد. اما پس از مدتی و غرق شدن در محیط کار جرقهها خاموش شدند.
حال که مدتی به دلیل شرایط شیوع ویروسی ناخوانده، کمی از محیط کار و شغلی که درآن موفق بودم اما شبیه من نبود فاصله گرفتم، توجهم به مقالهای ناتمام که بارها نوشتمش و به دلم ننشست و سالها در گوشه کتابخانهام جا خوش کرده بود، جلب شد.
و این تلنگری شد به گذشته و مرا به ثبت نام در دوره نویسندگی و کشف علت ناقص ماندن نوشتهام ترغیب کرد.
پس از شروع دوره نویسندگی خلاق در مدرسه نویسندگی آقای شاهین کلانتری، حس خفته درونم دوباره بیدار شد. علاقهام به مداد و کاغذ و ثبت واژهها و خلق زبانی برای حرف زدن با کسانی که زبانم را میفهمند و در ساخت وطنی جدید همراهم میشوند، را از نو یافتم.
این شد که خانهای ساختم تا در آن و در کنار پیشنهادها و انتقادات شما همزبانان و همراهان عزیز، مسیر تازهای رو به نوشتن بسازم.