نام کتابی است شگفت انگیز با قلمی بی نظیر که توسط ایریس رادیش از منتقدان بسیار سرشناس ادبی آلمان به مناسبت صدمین سالروز تولد کامو نوشته شده و ما را همراه خود به سفری جذاب دربارۀ زندگی شخصی و حرفه ای او می برد. از بلکور، منطقۀ فقیر نشین الجزایر که کامو در آن جا کنار مادر خاموش خود بزرگ می شود تا پاریس خاکستری که تحت اشغال آلمانیها، اخلاقیات این اگزیستانسیالیست جوان را به مبارزه می طلبد.

ایریس رادیش با احساس همدردی و دلسوزی از مردی می گوید که تحت تأثیر چشم اندازهای مدیترانه قرار داشته است. وی کتاب را با پاسخ کامو به سؤال مربوط به ده کلمۀ مورد علاقه اش: « دنیا، رنج، زمین، مادر، انسان ها، بیابان، شرف، تیره روزی، تابستان، دریا »، آغاز می کند و در هر بخش به تأثیر و تحلیل آن کلمه در زندگی کامو می پردازد.

کامو

آلبر کامو، نویسنده، فیلسوف، روزنامه نگار فرانسوی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبی  که در سال ۱۹۱۳ در الجزیره تحت استعمار فرانسه متولد شد. او یکی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم و خالق کتاب مشهور “بیگانه” و مقالۀ جریان ساز ” افسانه سیزیف” است.

با وجود اینکه کامو یکی از متفکران مکتب اگزیستانسیالیسم شناخته می‌شود اما وی  همواره این برچسب خاص را رد می‌کرد و در مصاحبه‌ای در سال ۱۹۴۵ هرگونه همراهی با مکاتب ایدئولوژیک را تکذیب می‌کند و می‌گوید: «نه من اگزیستانسیالیست نیستم، هم سارتر و هم من همیشه متعجب بوده‌ایم که چرا نام ما را پهلوی هم می‌گذارند. » سارتر که رقیب او و فردی مشهور بود همیشه  وی را که ضد فاشیسم، ضد کمونیسم و اروپایی است، با تحقیر « پسر خیابانی الجزایری » می خواند؛ کامویی که برای خود یک غریبه و روشن بین تر از همه است.

در این کتاب با بخش جدیدی از شخصیت این نویسنده برجسته آشنا می شوید و وی را آنگونه که کسی او را نمی شناسد، خواهید شناخت. ایریس رادیش معتقد است علت اینکه آلبر کامو در سراسر جهان، خوانندگان خود را یافته این است که صدای کامو تا امروز زنده و رها از هرگونه رسوب های ایدئولوژیکی و شرایط زمانی باقی مانده و احساس و شعور را کاملاً در کنار هم تحت تأثیر قرار می دهد.